Herb biskupa Wiesława Lechowicza nawiązuje do jego biskupiego zawołania „In finem diligere” – „Do końca umiłować”. Słowa te są nawiązaniem do Ewangelii św. Jana, w której jest mowa o Jezusie, który „umiłowawszy swoich do końca ich umiłował” (J 13,1). Stanowią one wprowadzenie do opisu Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus dał przykład miłości poprzez umycie nóg apostołom, a następnie ustanowienie Eucharystii. Jezus jest przykładem, że miłować do końca oznacza miłość do końca życia i zarazem miłość całkowitą – z całego serca, ze wszystkich sił, niepodzielną, nieodwołalną i wierną.
Dlatego tarcza herbowa, trójdzielna w słup, posiada kształt serca, będącego symbolem miłości. Za tarczą herbową znajduje się krzyż, który niejako przenika „serce”. Kolor krzyża pokrywa się z barwą pola centralnego herbu. Jest to kolor złoty, czyli nawiązujący do królewskiej godności i boskiej natury Jezusa. W centralne pole wpisana jest figura Jezusa – Dobrego Pasterza. To jeden z najstarszych i najpopularniejszych we wczesnym chrześcijaństwie wizerunków Jezusa, znany m.in. z katakumb św. Kaliksta w Rzymie (połowa III wieku) i odnoszący się do opisu Dobrego Pasterza w Ewangelii św. Jana (J 10,11-18). Jezus z owieczką na ramionach symbolizuje Chrystusa, który szuka i zbawia człowieka.
Pola lateralne herbu są koloru czerwonego. Tym samym nawiązują do symboliki serca i krwi wylanej przez Jezusa na krzyżu. Na polu heraldycznie lewym (naszym prawym) znajduje się pastorał symbolizujący pasterskie przewodzenie z wolnością i mocą, która prowadzi i chroni. Na polu heraldycznie prawym (naszym lewym) jest umieszczony krzyż, który przypomina, że „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie oddaje za przyjaciół” (J 15,13). Krzyż i pastorał wskazują na charakter sprawowania władzy biskupiej – w duchu służby.
Nad tarczą znajduje się kapelusz koloru zielonego i sznur składający się z dwunastu chwostów (nawiązanie do liczby dwunastu apostołów, których następcami są biskupi).
Pod tarczą natomiast rozpościera się wstęga, na której są umieszczone słowa biskupiego zawołania: „In finem diligere”.
Projekt herbu autorstwa ks. prałata Tadeusza Bukowskiego (Tarnów)